kleren op maat en bloedzuigers in de jungle!

Hue is ondertussen al lang geleden, tijd om dus even een nieuw bericht op de blog te zetten! Ik ga ne keer serieus moeten nadenken over wa we de laatste weken hebben gedaan...
Onze volgende stop was Hoi An, een kleermakersdorp aan de kust. Daar werden we met de bus weer gedropt aan een hotel buiten het centrum... Gelukkig staan er altijd wel vietnamezekes klaar om u naar een hotel in het centrum te brengen. Een sympathieke jongen bracht ons graag naar het hotel van zijn familie. Daar bleek maar een kamer vrij te zijn maar ze beloofden ons een tweede die over een uurtje vrij zou komen. Ondertussen stond er al een vrouwtje aan de overkant van de straat druk naar ons te wuiven. Dat was de tante van die jongen en bij haar gingen we dan maar lunchen. Haar zoon en neef bleven tijdens de lunch ons gezellig gezelschap houden en wij waren blij dat we eens oprecht vriendelijke vietnamezen tegen waren gekomen (da zou een uurtje later wel anders blijken). Dan en Anna moesten in Hoi An kleren laten maken voor nieuwjaar, toevallig hadden die jongens ook een kledingwinkel. Hier mochten we dan eens een kijkje gaan nemen...
Ik zag daar wel ne schone frak hangen en al snel moest ik die ne keer passen. Wanneer ik vroeg hoeveel het zou kosten om die op maat te laten maken zijden ze dat ze daarvoor eerst de maten moesten nemen. Nadat ze alles hadden gemeten bleek het iets van een 65 dollar te zijn, maar ik wou zowiso nog rondkijken naar andere kleermakers... Wanneer ik zei dat ik er over zou nadenken veranderde die jongen in nen degoutante gast, we werden gewoonweg buitengesmeten op een extreem boertige manier. Ondertussen zat Dan nog rustig te kijken in een cataloog voor een kostuum, zich niet bewust da wij waren buitengeshot :). Bij hem zou een kwartier later hetzelfde overkomen... Wij dus alletwee op onzen teen getrapt, we vertrouwden die `sympathieke`kerels voor geen haar meer. We namen al onze zakken weg uit het hotel en verhuisden er naar een veel beter voor dezelfde prijs en met een zwembad!
De volgende twee dagen zouden we besteden aan het laten aanmeten van een nieuwe garderobe! Echt ongelofelijk, heel da dorp is vol met kleermakers. Daar kiest ge iets uit van de dingen die ze in de winkel hebben hangen of ge laat een prentje zien van wat ge wilt. Ze nemen dan al u maten en de dag derna of dezelfde dag is u bestelling klaar, helemaal op maat! We konden ons ni inhouden en dit was het resultaat: Julie:- 3 broeken -2kleedjes -1lange jas Karlien: -2 broeken -2rokken -1kleedje -1paar schoenen -1 lange winterjas.
Met Dan en Anna huurde ik een brommerke voor de dag en we gingen naar de marmeren bergen. Onderweg kwamen we weer een sympathieke vietnamese vrouw tegen die `toevallig`juist terug kwam van een begrafenis en naar haar dorp `toevallig` aan de marble mountains onderweg was. We mochten haar gewoon volgen (de weg bleek rechtdoor te zijn dus veel te volgen was er ni) tot in het dorp waar ze `toevallig`een marmerwinkel had waar we nadat we de bergen hadden bezocht `vrijblijvend`mochten komen kijken. Natuurlijk was die al snel nimer zo vriendelijk toen we niks kochten, aan dure marmeren beelden hadden we ni veel.
Van de marmeren bergen schoot ni veel nimer over met al die marmerwinkels.... 1marmeren berg was wel een en al tempeltjes en grotten vol beelden.
Hoi an zelf bleek buiten alle kleerwinkels ook een mooi stadje te zijn met mooie oude huisjes en bruggeskes.

Van Hoi an namen we de nachtbus naar Nha Trang, op die bus hadden we 5 slaapplekken vlak naast elkaar achteraan in de bus. Da was wel grappig, julie en ik naast een en dan en anna naast elkaar, tussen de twee duo`s kwam een jong canadees gasje te liggen. Allemaal wel een grappig zicht.
Om 6u smorgens kwamen we aan in Nha Trang waar we ineens op de volgende bus stapten naar Dalat, een gezellig bergstadje.

In Dalat regelden we een trip naar het Cat Tien National Park, onderweg stopten we bij een champignonnen boerderij, theeplantage en bij een van de vele koffieplantages. Iets wat we zeker aan vietnam gaan missen is de koffie, die is echt bangelijk! Ze doen da hier ook met gecondenseerde melk wa zo wel iets extra geeft..
In het Nationaal park lieten we onze grote rugzakken achter aan het hoofdkwartier en deden we een trek van 5 km door het veel te warme vochtige woud naar het crocodile lake.
Onderweg moesten we constant ranzige bloedzuigers af ons slagen, vieze beestjes waren hier massaal van de partij. Gelukkig hadden Julie en ik onze tropenoutfit aangetrokken wat zeer onelegant was maar wel efficient :).
Het crocodile lake had zijn naam niet gestolen, als je maar even keek zag je wel ergens een krokodil boven water komen. Het meer zelf was ook prachtig zo midden in de jungle met verschillende soorten vogels die erover trokken.
Aan het meer bleven we een nachtje slapen en werden we snachts opgeschrikt door apen die aant feesten waren op het metalen dak. En smorgends was het dan zo ver: Julie haar verjaardag! 23 jaartjes hiphip hoera! Na een heerlijk verjaardagsontbijt van instantnoodles stapten we op een bootje om over het meer te varen. Da was echt een super mooi! Jammer genoeg was het al te laat om krokodillen te zien, die waren zich al gaan verstoppen. We hebben wel babykrokodillekes gehoord, wat toch wel speciaal was. Gelukkig verstopten de andere beesten zich ni en zagen we veel zotte vogels! Terug opt land zagen we ook een groot hert met een imposant gewij.
We trokken terug naar het hoofdkwartier van het park. Hier zijn we gaan kijken naar de `zieke`dieren die in kooien worden gehouden. De beesten zagen er eerder depressief uit van in veel te kleine kooien te zitten dan ziek van iets anders. 16 beren lagen wa te liggen in hun gevangenis en 2 apen die volledig apathisch in hun kooi doolden.
Ze hadden juist ook stropers gevangen, verschillende kooitjes vol apekes, zakken vol levende en dode slangen, schildpadden en een soort ratten waren onderschept. Alsweer triestig om te zien, hopelijk werden ze echt terug vrijgezet en niet door een of andere corrupte parkwachter doorverkocht.
In een oplegger deden we nog een nachtsafari, met een grote spot werden de dieren gezocht. Zo zagen we veel herten, een uil, wilde everzwijnen en een mongoos.
Derna was het julie haar verjaardagsdiner waar we 2 saigon champagne flessen kraakten. Het goedje had niks weg van champagne maar was te drinken. Dan en Anna hadden ook gezorgd voor een lekkere chocoladetaart waar Julie de kaarsjes van kon uitblazen.
De volgende ochtend stonden we vroeg op voor een ochtendwandeling in de hoop veel dieren te zien, maar buiten weer schoon vogels zijn we niks tegengekomen.
Onze tijd in het park zat erop en we werden gedropt aan een grote baan waar Julie en ik moesten wachten op een bus naar Saigon. Hier moesten we afscheid nemen van Dan en Anna, die gingen terug naar Dalat, na 3 weken samen rond te reizen was da ni zo leuk...

In Saigon zijn we ene nacht gebleven en de morgend derop vertrokken met een soort tour naar de Mekongdelta. Daar hebbe we wa op een bootje gezeten en terug verder met de bus gegaan naar Chau Doc. Vanaf Chau Doc zijn we vandemorgend met een boot over de mekong vertrokken richting Cambodia en hebben we over water de grens overgestoken.
In Pnom Pen gaan we maar ene nacht blijven, morgen gaan we naar de zee!