Ulan Ude naar Ulan Bator

sOchtends vroeg stapten we de trein op naar ulan ude, de hoofdstad van de Buryats.
Ik was al blij dat om 7u er nog geen dronken russen op de trein zaten maar wanneer ik na een uurtje terug wakker werd zaten de eerste russische dames al gezellig van hun pint te drinken!
Het grootste stuk van de treinrit leidde ons langs de oevers van het Baikalmeer dat zich vaak tot op de horizon uitstrekte.
Toen we nog een 3uur te gaan hadden stapten er 3 dronken schrale russische gasten op. Gedaan met de rust! Het volume van hun gsm werd meteen op het luidst gezet en ondanks hun stoere gedrag werd de wagon meteen met de meligste russische muziek overspoeld.
Op het peron van Ulan Ude stond Misha, iemand van het hostel daar, ons op te wachten. Een eindje buiten het stadscentrum in een rustig dorpje bevond het baikal ethnic hostel zich. Hier werden we meteen verwelkomt door Helene (een franse die we eerder in irkutsk leerden kennen), Dan en Anna die daar sochtends met de trein waren aangekomen.
Ik trok samen met Helene naar het centrum van Ulan Ude waar we het gigantische hoofd van Lenin gingen `bewonderen`. Echt een enorm belachelijk zicht, gewoon een gigantisch hoofd in het midden van een plein...
Een busje terug naar het hostel nemen bleek niet zo gemakkelijk te zijn,anderhalf uur hebben we staan wachten maar alle busjes zaten vol en als er iemand afstapte werd het meteen bestormd door een bende wanhopige russen. Aan de bushalte stond Jonathan te wachten die ook naar ons hostel moest. Met drie zijn we dan naar de beginhalte van de bus gelopen en daar konden we uiteindelijk nog een busje nemen. Onderweg kregen 2 passagiers dan nog eens ruzie, een van de 2 (en wss beiden) waren dronken. Bij het uitstappen had de ene bij de andere iets gedaan waarop er een heftige discusie ontstond en ik een vuistgevecht verwachtte. Gelukkig was da ni het geval en konden we verder rijden.
In het pikdonker kwamen we in het dorpje aan waar het hostel was. We gokten dan maar dat het grootste gebouw dat we zagen onze verblijfplek moest zijn, algoe was da ook het geval..
Buiten het hoofdgebouw bevond zich een banya (russiche sauna) die vladimir (eigenaar van het hostel) al enthousiast aan het warmstoken was. Met de woorden `Russian banya NOW` konden we natuurlijk niet weigeren. Allen dus de banya in!
Na de banya kwam Vladimir er gezellig bijzitten aan de tafel `russian tradition, WODKA!` alweer konden we hierop niet weigeren en werden onze glazen meermaals bijgevuld met shots vodka.
De dag erna zijn we met allemaal samen naar het boedhistisch klooster van Ulan Ude gegaan. Daarbinnen staan verschillende tempels en nen hoop huisjes waar de monniken wonen, ik ga hier ook gewoon naar de fotos verwijzen da is gemakkelijker :-).
Gisteren namiddag namen moesten we de trein nemen naar Ulan Bator, Mongolie. Op het perron stonden de hollanders (Jessica, Thijs en Annemiek) op uitkijk voor onze komst. Ze zaten op dezelfde trein maar waren al in irkutsk opgestapt. Het was gezellig om elkaar nog eens terug te zien. Later tijdens de rit hebben we dan nog wat bijgepraat en nog is gekaart.
Vanuit de trein hadden we een prachtig zicht, we reden door heuvels en langs nog een ander meer.
Toen we aan de beruchte russische grenscontrole kwamen was het wel even spannend. Onze paspoorten werden grondig gecontroleerd, snuffelhonden kwamen langs de coupe`s, coupe`s werden doorzocht en ook alle gemeenschappelijke delen werden in alle hoekjes uitgepluist(d?).
(excuses voor de wss vele d en t fouten :s)
We doorstonden de controles vlotjes, da was wel een pak van ons hart! 4u lang stonden we stil voor we verder konden gaan naar de volgende grenscontrole 25km verder.
Tussen de twee grenscontroles in kregen we gezelschap van een Mongoolse vrouw die in een coupe naast ons zat. Da was wel gezellig dat ze er bij kwam zitten maar veel verstaan van elkaar zat er niet in.
De Mongoolse controle ging gelukkig een pak sneller, na een uurtje hadden we onze stempels en zette de trein zich terug in beweging. Smorgends werden we wakker in Mongolie, de eerste indruk was brrrrr koud!! ijzel en sneeuw bedekten de heuvels.
In Ulan Bator werden we weer opgewacht door een verantwoordelijke van het hostel, echt wel gemakkelijk zo een pick up service! Het eerste uur was het heel de tijd aan het regenen maar ineens bevonden er zich sneeuwvlokken tussen de regendruppels. En na een uurtje was het volop aan het sneeuwen! 
Morgen komen Helene, Anna en Dan aan en overmorgen zullen we dan wss met alle 5 voor een tour van een 10tal dagen vertrekken!
voila da wast weeral!
Salut!