Novosibirsk
22 september 2008 - Novosibirsk, Rusland
Even snel een berichtje vanuit novosibirsk,
Gisteren zijn we goed aangekomen in Novosibirsk na een treinrit van 52u!
De tijd op de trein vloog snel voorbij, we hadden ook chance dat we een coupe van 2 kregen dus konden julie en ik rustig genieten van de rust.
Het landschap veranderde weinig, vooral bossen en soms heide-achtig. De russische huisjes werden grouwer hoe verder we van moskou weg gingen. Vergrijsde houten huizen die zich vaak onopvallend in het landschap mengden.
We kwamen tegen een uur of 6 aan in novosibirsk waar we werden opgewacht door Masha en Anna.
Bij anna mochten we deze nacht logeren, het werd gisteren ook een erg gezellige avond met de russische meisjes. Een vriendin van hen kwam ook nog speciaal langs met haar vriend om ons te zien. We werden door hen getrakteerd op typisch russische koekjes, die leken wat op een fruitige peperkoek.
Vandaag probeerde anna ons te helpen aan een tour naar het altaii gebergte, maar in de herfst en de lente is dat blijkbaar niet vanzelfsprekend, zeker niet als buitenlander.
Dusja we kunnen de altaii vergeten en vanavond vertrekken we al terug richting tomsk.
Gisteren zijn we goed aangekomen in Novosibirsk na een treinrit van 52u!
De tijd op de trein vloog snel voorbij, we hadden ook chance dat we een coupe van 2 kregen dus konden julie en ik rustig genieten van de rust.
Het landschap veranderde weinig, vooral bossen en soms heide-achtig. De russische huisjes werden grouwer hoe verder we van moskou weg gingen. Vergrijsde houten huizen die zich vaak onopvallend in het landschap mengden.
We kwamen tegen een uur of 6 aan in novosibirsk waar we werden opgewacht door Masha en Anna.
Bij anna mochten we deze nacht logeren, het werd gisteren ook een erg gezellige avond met de russische meisjes. Een vriendin van hen kwam ook nog speciaal langs met haar vriend om ons te zien. We werden door hen getrakteerd op typisch russische koekjes, die leken wat op een fruitige peperkoek.
Vandaag probeerde anna ons te helpen aan een tour naar het altaii gebergte, maar in de herfst en de lente is dat blijkbaar niet vanzelfsprekend, zeker niet als buitenlander.
Dusja we kunnen de altaii vergeten en vanavond vertrekken we al terug richting tomsk.
Wat vinden we het zalig om jullie ervaringen te lezen en vast te stellen dat jullie het zo goed stellen.
Ik vond onderstaand gedicht zo passend voor jullie, misschien wel een beetje oubollig maar de betekenis bljft !
Als je doel Ithaka is
Als je doel Ithaka is en je vertrekt daarheen,
dan hoop ik dat je tocht lang zal zijn,
en vol nieuwe kennis, vol avontuur.
Vrees geen Laistrigonen en Cyclopen, of een woedende Poseidon;
je zult ze niet tegenkomen op je weg
als je gedachten verheven zijn
en emotie je lichaam en geest niet verlaat.
Laistrigonen en Cyclopen, en de razende Poseidon
zul je niet tegenkomen op je weg,
als je ze al niet meedroeg in je ziel,
en je ziel ze niet voor je voeten werpt.
Ik hoop dat je tocht lang mag zijn,
de zomerochtenden talrijk
en dat het zien van de eerste havens
je een ongekende vreugde geeft.
Ga naar de warenhuizen van Fenicië,
neem er het beste uit mee.
Ga naar de steden van Egypte
en leer van een volk dat ons zoveel te leren heeft.
Verlies Ithaka niet uit het oog;
daar aankomen was je doel.
Maar haast je stappen niet;
het is beter dat je tocht duurt en duurt
en je schip pas ankert bij Ithaka,
wanneer je rijk geworden bent
van wat je op je weg hebt geleerd.
Verwacht niet dat Ithaka je meer rijkdom geeft.
Ithaka gaf je een prachtige reis;
zonder Ithaka zou je nooit vertrokken zijn.
Het gaf je alles al, meer geven kan het niet.
En mocht je vinden dat Ithaka arm is,
denk dan niet dat het je bedroog.
Want je bent een wijze geworden, hebt intens geleefd,
en dat is de betekenis van Ithaka.
Konstantinos Kavafis (1863-1933)